Een zacht, stralend en fris nieuw begin

Als ik wakker wordt vraag ik me eerst voorzichtig af of ik last zal hebben van de Indiase rum. Ik rek me uit en merk tot m'n grote genoegen dat ik me kiplekker voel. Dat is een goed begin. Als ik rechtop ga zitten om m'n sprookjesachtige uitzicht te bewonderen zie ik het meer gehuld in een sprookjesachtige mist. Het begin van het nieuwe jaar is is zacht.
Ik krul op voor m'n ontbijt en zie hoe de mist optrekt en plaats maakt voor een stralend maar fris begin van het nieuwe jaar. In alle rust, wegzakkend in de kussens, geniet ik van m'n ontbijt.

Onderweg stoppen we bij een waterbron die door ossen wordt aangedreven. Het systeem is simpel met emmertjes die het water omhoog scheppen om zo uiteindelijk de rijstvelden van water te voorzien. Verwonderd vraag ik me af of de ossen en hun begeleider niet duizelig worden.

Ik geniet ongekend van het pad naar de bestemming van vandaag. De smalle weg slingert door de bergen. Ruige bergen met grote rotspartijen en fris groene bomen. Zo ver als ik kan kijken de ene berg na de andere berg. Ik ben blij dat we toeterende auto's voorbij laten gaan. Nog liever zou ik eindeloos lopen door de bergen, de autorit is een genot op zich.
De Jain tempel van Ranakpur, die we bezoeken, is adembenemend. Onbeschrijfelijk. En de ongekende schoonheid zal niet volop eer aan worden gedaan op een foto. Ik loop eindeloos rond met m'n mond open van verbazing. Er zijn 1444 pilaren en geen twee pilaren zijn hetzelfde. Op verschillende plekken ga ik zitten, blijf kijken en blijf nieuwe dingen zien.
Terwijl ik het moois in de auto laat bezinken realiseer ik me dat ik nooit zal kunnen uitleggen hoe dit letterlijk adembenemend is.