Eén nachtje...

Na drie maanden wachten is het eindelijk zo ver! Eén nachtje. Met z'n tweetjes. Ik kan me niet herinneren wanneer we dat voor het laatst gedaan hebben.
Of het nou komt omdat het zo lang geleden is, omdat de zon nog zo uitbundig schijnt, de wereld om ons heen is fris groen is, het landschap heuvelachtig of de koeien in de wei zo'n rust uitstralen we hebben alle twee meteen een vakantiegevoel.

Het is maar een uurtje rijden naar Auberge du Notaire in Vielsalm. Toch maken we een tussenstop in Luik. We slenteren door de stad. Eten een ijsje en strijken neer op een terrasje met ... een glaasje Cava. We doen wat we lang (...) geleden ook al deden; kletsen en mensen kijken. Genieten van het feit dat je niets hoeft te zeggen en toch weet wat de ander denkt.

Vooral het laatste stuk van de rit is prachtig. Het is zo verrassend hoe anders de wereld er zo dicht bij huis uit ziet. We komen onderweg vrijwel niemand tegen. De aankomst in de Auberge voelt als thuiskomen. Eigenlijk vind ik teruggaan naar een plek waar ik al geweest ben een beetje saai, maar de hartelijkheid van Monique en Mart, de prachtige gerestaureerde notariswoning en het voortreffelijke eten zorgen ervoor dat ik voor de derde keer kom overnachten. Voor de derde keer slaap ik ook in een andere kamer; de kamer van Julia Child, met haar boek naast ons bed.
Aan tafel laten we ons verrassen met mooie wijnen, genieten van heerlijk eten en de tijd vliegt voorbij.

Het snoepfestijn loopt de volgende ochtend vlotjes door in een uitgebreid ontbijt. Als we erop uit trekken hebben we de wereld voor ons alleen. We wandelen door velden en bossen, langs weides vol koeien en door oude Belgische dorpjes. We koelen onze handen af en lopen weer verder filosoferend over waar we onszelf over 15 jaar zien. Eén ding is zeker: nú is het genieten!

In de auto terug naar huis is het stil. Voldaan stil. Hoe één nachtje weg zo'n voldaan gevoel kan geven! Dank je wel lief vriendinnetje!