Je suis en route!

Ik ben onderweg. De tussenstop in Limburg bij moederlief is ook een beetje vakantie. En vooral als ze er zelf niet is op de avond dat je aankomt, maar wel een heerlijke lamscurry voor je klaar heeft gemaakt. De rosé staat koud en de zon schijnt over het Limburgs heuvellandschap. Tijd om neer te strijken op het bankje in de avondzon. Tijdschrift erbij. En verder helemaal niets. Telefoon uit. Dat zijn ultieme momenten van rust en puur genieten. Mijn bed is opgemaakt, dus ook daar rol ik nog nagenietend in. Wat een begin van een 'vakantie'.



Ik had beloofd om te helpen met de peren, appel, frambozen of andere oogst. Het voelde een beetje vreemd om een week in Frankrijk druiven te gaan plukken zonder hier te helpen. Maar de dag loopt anders. Kleine opgewekte Valentina is er! Er worden toevallig vier peren geoogst, maar dat is meer onderdeel van een van de avonturen die we in en om huis heen meemaken. Het is mooi hoe een dag zo voorbij gaat, je vanalles gedaan hebt en toch ook weer niets specifieks. Je loopt over de markt in Gulpen om met alleen Hello Kitty sokken terug te komen, leest boekjes voor tijdens de fles, wandelt langs de kippen, paarden, koeien en vissen die allemaal uitgebreid gevoerd worden, bakt taartjes in de zandbak, blaast bellen en puzzelt. En dan vergeet je waarschijnlijk nog de helft. Het is een heerlijk onbezorgd vertrekpunt.

Morgen zet de reis zich voort. Ik zie wel waar ik uitkom. Chartres zou leuk zijn, maar als het ergens anders is, dan is het ook prima. Als ik zondag maar om vier uur bij Chateau La Tulipe De La Garde ben. Wat ik onderweg tegenkom is nog een verrassing. I'll keep you posted.