1e dag als leraares

Om 7 uur ontbijten buiten de deur betekent vroeg opstaan. Niet erg want het is vroeg donker en mensen gaan hier vroeg slapen. Ik heb met Brian afgesproken. Hij geeft Engelse les op een school in de buurt. Daarnaast bouwt hij mee aan een nieuw deel van deze school. Het is een Australisch project waarbij geld is ingezameld door de Rotary en bouwvakkers het ook zelf uit komen voeren. Brian helpt hierbij. Brian is cool. Hij komt uit Wales, reist in principe een jaar rond, maar als de bank het straks goed vindt, dan reist hij nog een jaar. Hij wil niet vliegen, dus hij is met de Trans-Siberië Express naar China gegaan. Hij probeert op verschillende plekken wat (vrijwilligers) werk te doen. Zijn baan voor Australië heeft hij in ieder geval al veilig gesteld.
In het lokaaltje op school zitten zo'n 40 kinderen. Kinderen gaan 's ochtends of 's middags naar school. Het andere deel van de dag kunnen ze hier naartoe komen. Ze noemen het 'learning centre'.
De jongste kinderen schat ik een jaar of 5 en de oudste is 17 (daarvan dacht ik overigens dat ze 13 was, maar dat kan ook aan mijn inschattingsvermogen liggen). Er is een Cambodjaanse leraar aanwezig die ook wat Engels spreekt. Verder is er een Cambodjaanse jongen van 23 die zelf nog Engels wil leren, maar hij helpt met spelletjes. Een Australisch stel dat beide leraar is, nu reist (met een jongetje van een jaar of 8) en ondertussen her en der les geeft is ook druk bezig met een groep kinderen. En er is een Duitse jongen van 18. In Duitsland hebben ze dit jaar voor het laatst het systeem waarbij jongeren na hun middelbare school dienstplicht hebben of een sociaal maatschappelijk project moeten doen gedurende een jaar. Simon heeft dit project uitgezocht.
Ik zit bij een van de Australiërs en zie hoe hij vol overgave met behulp van spelletjes de kinderen woorden leert. Hen leert de woorden goed uit te spreken. En ze enthousiast betrekt bij hetgeen ze moeten leren. Als ze het goed doen, dan krijg je bijna tranen in je ogen van trots. Deze kinderen willen zo graag leren. Als we een spelletje doen, willen ze niet zelf winnen, maar de anderen helpen met hetgeen zij al weten.
Nadat de grote groep kinderen weg is, komt de Cambodjaanse leraar naar mij toe om te vragen of ik twee leerlingen nog Engelse conversatieles wil geven. Een beetje onzeker. Een beetje onwennig. Het is echt ontzettend leuk. Nee je zegt niet 'ri'. Schrijf het maar eens op. Rice. Zeg het nog eens. Rice. Echt mooi.

's Middag huur ik een moto en verken de omgeving op de manier waarop iedereen het hier doet. Het aangename is dat je door de snelheid de warmte niet echt voelt. Ik maak de foto's die ik al zo lang wilde maken met rijstvelden. Huizen op palen. En geweldige wolkenpartijen. En dan de middag afsluiten met een echte Duitse zuurdesem boterham waar ik zo dol op ben met kaas!

Ps: er staan meer foto's op! Het bericht over de foto's is uitgebreid. Of het internet nou sneller was of ik meer geduld had, ik weet het niet. Het resultaat is hetzelfde. Enjoy!