Dorpjes, watervallen en meer

M'n lokale gids heeft gisteren vooral slapend door gebracht. M'n andere twee gidsen hebben gisteren een fles whisky leeg gedronken. Ik heb daarom niet al te veel vertrouwen in ze vandaag. Eigenlijk verbaas ik me al dagen over het feit dat er twee mensen mee hier naartoe moesten en ik vervolgens voor de uitstapjes hier nog een andere gids krijg. Ik heb besloten me er niet druk over te maken en dat ik zo een bijdrage lever aan de werkgelegenheid hier.
M'n lokale gids doet echt zijn best vandaag en verzorgt op die manier een boeiende dag met veel verschillende aspecten. 's Ochtends bezoeken we een dorp waar een minderheisgroepering woont. Ik zie hoe de mensen wonen, wat ze zelf maken, zoals tabak (het stinkt alleen enorm), ijsjes en de kannen voor de rijstwijn. Als we langs een soort schooltje lopen staat er een hele verzameling gekleurde slippertjes buiten en hoor je binnen zingen. Kindertjes van veel verschillende leeftijden zingen en dansen hier samen. Als ze klaar zijn spurten ze naar buiten om een ijsje te halen. Het is een kleurrijke en vrolijke aanblik.

We bezoeken verschillende watervallen. M'n gids is een beetje lui, dus ik moet hem aansporen om naar beneden te klauteren. Het is ook echt klauteren. Je kan zien dat er ooit een trap is geweest, maar die is er niet meer. De delen die er nog zijn, lijken niet heel betrouwbaar. Maar de beloning is mooi. Het zonlicht dat op het neerstortende water schijnt. Watervallen hebben iets magisch. De oneindige hoeveelheid water die maar blijft komen. Foz de iguacçu (de waterval in Brazilië/ Argentinië) is veel groter, maar hier is niemand anders. Alleen het neerstortende water. Er komen mooie herinneringen aan Brazilië en Canada boven, waar we veel mooie watervallen hebben gezien.

M'n gidsen hebben overigens iets met bloemen die ze voor me plukken. Vandaag moet de bloem in m'n haar. Gisteren was de gids teleurgesteld dat ik de wilde roos die hij plukte in het mandje van de olifant had gelaten (de bloem was binnen een half uur dood in de hitte, maar dat heb ik niet verteld). Eerder plukte een gids een lotus bloem voor me (die ik 'per ongeluk' onderweg heb laten vallen, want een lotus bloem heeft een soort doorns, dus het hield niet zo lekker vast). En weer een ander zocht een mooie bloem uit van de frangipani, die heerlijk ruikt.


Het uitzichtpunt waar je over de Forrest Ocean kijkt heeft iets magisch. Iets wat ik me eerder bij China had voorgesteld dan hier. Het filmpje zegt meer dan welke omschrijving dan ook denk ik. Ik zie alleen dat het er niet zó mooi uitziet op het filmpje als in het echt.

Een grote teleurstelling. De originele rugzak van The North Face die ik in Phnom Penh kocht is misschien toch niet zo origineel als ik dacht. Het zal ook wel wat naïef zijn om te denken dat je die voor 13 dollar kan kopen. En dat terwijl ik me kan herinneren dat we destijds zo'n 100 euro betaalden voor onze rugzak. Ik was de koning te rijk nu ik m'n eigen rugzak had. Helaas, helaas. De rugzak begaf het vandaag. M'n gids heeft 100 punten gescoord door me ergens heen te brengen waar ze voor iets meer dan 1 dollar m'n rugzak hebben gerepareerd. Nog een dollar extra voor m'n gids en ik weer helemaal blij. Kijken hoe lang de rugzak het nu volhoudt.

Ik kan wat foto's uploaden, maar er volgen meer als ik m'n camera weer kan verbinden. Oh en bij het vorige verhaal staat een filmpje van het wassen van de olifant. Ik vond het geweldig.