Zon, zee en strand

Ik sta zo open als maar kan om nieuwe mensen te ontmoeten. Maar soms werkt iemand gewoon op je zenuwen. Zo ook deze professor ecologie uit Canada (whatever that may be) die ik gisteren ontmoette. Hij is niet op de hoogte van of geïnteresseerd in de planten en beesten hier. Dat vond ik zo passen bij een ecologist. Op de een of andere manier word ik er een beetje achterdochtig van. Gisteren was hij heel snel met dezelfde trip boeken als ik. Aan de bar checkte ik later (toen hij niet in de buurt was) of er andere mensen gingen. Ik vind het een beetje een creep. Ze verzekerden me dat er 6 mensen zouden gaan. Staat er vanochtend alleen een tuk-tuk voor mij en deze vreemde man klaar. Gelukkig zijn er meer mensen op de boot en op het eiland schud ik hem direct heldhaftig af ;-). Ik zet er flink de pas in en wandel een eind. Daarna strijk ik neer op een bamboe 'bed'. Nog nooit heb ik zo lang op een strand gelegen! M'n boek blijft boeien. Het enige waar ik het voor aan de kant leg is voor een duik in het water, een nieuwe fles water en de massage die ik mezelf gun.
Er is nog iets dat m'n dag extra bijzonder maakt. Een groepje van vier Cambodjaanse vrouwen loopt voorbij. De laatse is een wat oudere vrouw. Ik kijk en lach naar haar. Ze lacht terug. Als ze langsloopt stopt ze even. Ze pakt m'n voet en knijpt er zachtjes in. Ze lacht naar me. Dan loopt ze verder.