Indulge myself in luxury

Ik ken geen Nederlandse uitdrukking die exact hetzelfde zegt als 'indulge yourself in luxury'. Maar dat is precies wat ik vandaag heb gedaan. De dag begon, na het laatste deel van m'n tour met m'n gidsen, waarover later meer, met een massage op zo'n mooie plek. Ik was er het liefst de hele dag blijven zitten. Er lagen zulke mooie tegels op de vloer, mooie bloemmotieven met passend afgewerkte randen. Overal waren bloemen. In het badje waarin m'n voeten werden gewassen zaten rozenblaadjes. In een bakje water onder de massagetafel drijven ook rozenblaadjes samen met heerlijk ruikende witte bloemetjes. Er liggen prachtige lakens over de massage tafel. Het licht is prettig. En er staat magisch mooie muziek op.

Ik wandel naar het zwembad. De lemontart die ze daar hebben is om je vingers bij op te eten. Ik geniet ervan terwijl ik onder de palmbomen in het zwembad zit. Er is bijna niemand. Door de bomen hangt er een aangename temperatuur. En de lounge muziek maakt het relaxte plaatje compleet. De hele dag lig ik aan het zwembad. Lees en geniet.

Onder het schrijven van het eerste deel van dit stuk drink ik van een frisse Pinneapple Mint Smoothie en kijk terug op een heerlijke, waarvan ik eerder gedacht had het nooit te kunnen. Ik voel me weer helemaal schoon na m'n uitstapje 'back to basic'. Slaap moet ik alleen nog even inhalen. Wat een lange nacht was het! Ik sliep in een dorpje midden in het land bij een lokale familie. Ik heb nog nooit zo'n syntetisch fel roze onderlaken gehad. En een fleece deken als het ruim boven de 30 graden is zag ik niet echt zitten. De klamboe houdt elk zuchtje verkoeling tegen, maar zonder word ik vast een grote muggenbult. De herrie van krekels en vogels is ook ongelooflijk. Bijzonder, maar in combinatie van het gesnurk van een van de gidsen die beneden ligt, ook niet bevorderlijk voor mijn nachtrust. Oh en dan de haan nog die om 4.20 al begint te kraaien. Die zouden ze een horloge moeten geven...


Het was absoluut een bijzondere ervaring die ik niet had willen missen. Met verschillende mooie momenten. Zo had ik gisteren eindeloos achterop de moto kunnen blijven zitten. Het zijn niet hele specifieke dingen die we zien, maar het fel groen van de rijstvelden, de koeien die daar doorheen wandelen en de zon die op het water schijnt. Ik blijf daarna even aan het meer zitten dat het eindpunt is om het moois te laten bezinken.

Tijdens de tocht komen we ook bij een riviertje. Een heel deel is afgezet, want daar is de bron en dat moet ik zien. Persoonlijk vind ik het niet heel spannend, maar ik snap dat het hier van groot belang is om een waterbron te hebben en die goed te beschermen. Het riviertje kronkelt door de jungle en we wandelen er doorheen. De zon schijnt zo tegen het eind van de dag mooi op het water.
We komen weer in het gebied waar iedereen kan komen. Een groepje van vier jongens van een jaar of 15 wil zo graag op de foto. En daarna de foto natuurlijk zien. Ik moet erom lachen en doe graag met ze mee, want ze lijken het bijzonder te vinden. Ik vraag daarna aan de gids waarom ze dit zo graag wilden. Antwoord: niemand heeft hier een camera. Ik voel me een enorme wereldvreemde Europeaan.
Er komt nog zo'n moment voorbij die avond. Ik word aangespoord me te gaan wassen en ik vraag of daar handdoeken liggen. Als ze niet weten wat je zegt antwoorden ze: yes yes. Dit was zo'n moment en ik was er blij mee. In het hok waar de 'wc' (een gat in de vloer) zit, staat ook een soort waterbasin (dat hebben ze hier bij alle 'wc's' die je niet gewoon door kan spoelen) en iets wat op een kraan lijkt. Ik voel me erg stom dat ik om een handdoek gevraagd heb.
Tijdens het eten kijk ik verbaasd toe hoe de gidsen eerst de hele kip opeten en daarna aan de botten beginnen. Als ze dan ook nog laten zien dat ze de kop opeten moet ik echt een foto maken (foto's volgen nog want ik kan ze nog steeds niet uploaden).
Na het eten moet ik naar binnen komen. De familie heeft recent een laptop gekocht. Ik moet mijn Facebook laten zien. De gidsen zitten buiten en deze mensen spreken geen Engels, maar met gebarentaal komen we een heel eind. Ze zijn verrukt als ik foto's van m'n huis laat zien. Later roep ik de gids erbij zodat ik het jongetje kan helpen met zijn Facebook account, want dat wil hij ook graag. Omdat hun Engels niet goed is, kunnen ze niet heel goed uit de voeten met fb.
Enfin daarna begint m'n slapeloze nacht.

Als ik in de auto stap liggen en bloemetje klaar in de auto. Ze ruiken heerlijk. Onderweg stoppen we verschillende keren. Zo leggen de gidsen met uit hoe een rubber plantage werkt. En hoe peper groeit en vervolgens wordt gedroogd in de zon. Ook gaan we naar een markt waar bijvoorbeeld hele gefrituurde zwaluwen, rode mieren en sprinkhanen worden verkocht. Normaal worden hier ook vogelspinnen gefrituurd verkocht. Vandaag niet. Het blijft toch leuk om op dit soort plekken te komen en te zien hoe het eraan toegaat.

En dat tot slot nog dit: toen ik m'n spullen inpakte en dan specifiek m'n weloverwogen EHBO etuitje heb ik aan alles gedacht. Iets tegen buikgriep, voedselvergiftiging, uitdroging, steriel verband. You name it. Waar ik niet aan gedacht heb ik dampo, neusspray of keeltabletjes. Die heb je hier niet nodig. Word ik vannacht snotterend en niezend wakker. Dat bedenk je toch niet?