3, 2, 1: vakantie

Het is een onwerkelijk gevoel. Maar het is wel bijna een feit. Vakantie. Een maand lang 100% me-time. Bizar. Ik zit te overdenken of ik alles gedaan heb dat ik kan doen om fijne collega’s niet met té veel extra werk op te zadelen en hoop dat dat gelukt is. Ik denk ook dat ik niets meer kan bedenken dat ik nog moet doen. Wel nog even goed nadenken.

En dan naar IJzeren. Als verrassing op mamma’s verjaardag. Ze heeft denk ik nog geen idee. En vindt het niets dat ze niet weet wat ze gaat doen vandaag. Het was een kort nachtje afgelopen nacht, maar ik ben wel weer klaar voor een nieuwe borrel. Toosten met Italiaanse mousserende kurkdroge rosé en daarna mooie Spaanse witte wijn. Hapjes erbij van een lekkere traiteur. Goede start van de vakantie! Laat het feest maar beginnen!