Siem Reap per Tuk Tuk
Hartverzakking net weer te boven gekomen. Deed de camera het niet meer! Lang leve internet. Probleem gefixed. En lang leve de iPhone, want als de camera het niet doet, hebben we de iPhone nog. Natuurlijk lang niet zo goed als de camera, maar wel een oplossing. Het mooie is dat je op de kaart ziet waar je allemaal foto's hebt gemaakt. Extra blij dus met m'n 4G! En ik kan nog geen foto's vanaf de camera op de computer zetten, want alle snoertjes zitten in mijn rugzak en die moet volgens mij te voet van Singapore naar hier toekomen.
Als je alleen bent heb je alle tijd voor de reisgids. Van voor naar achter. En van achter weer naar voor. Ik had een aantal dingen uitgezocht die ik wilde zien. Nog niet te veel want de temperatuur en de luchtvochtigheid mogen rustig wennen. Het fietsen gisteren was leuk, maar na 6 keer de ketting er opnieuw opleggen was ik er wel een klein beetje klaar mee. Vandaag dus met de Tuk Tuk. Het heerlijke is dat ze niet hard gaan, dus je kan rustig om je heen kijken en je krijgt een aangenaam windje door het beetje snelheid.
De reisgids vertelde me dat Psar Chas (The Old Market) niet zo toeristisch was. Nou dat klopt. Als je de eerste 100 standjes met kleding voor toeristen voorbij bent. Dan is het ook wel heel mooi. Vrouwtjes die met hun benen gekruisd midden in hun stand zitten en bezig zijn met de groente of het fruit. Ze maken het schoon of leggen het netjes neer. Het krioelt van de locals. Het valt op hoeveel mensen een glimlach op hun gezicht hebben. Daarna moet ik wel even naar buiten. Er ligt namelijk ook veel vlees. Gewoon op tafel in standjes. Hoezo koeling? Hoezo afschermen voor vliegen? Niemand lijkt het iets te deren. Ik vind het stinken en wandel verder.
Buiten even bijkomen op een bruggetje. Er wordt, zo het lijkt ongestructureerd gras 'gemaaid'. Twee mannen met een kapmes die in de oever van de rivier Siem Reap het gras neerhalen. Vrouwen met kinderen kijken toe. Aan de andere kant spelen kinderen in hun blootje in het water. Ze lijken onvermoeibaar en blijven eruit klimmen, rennen de oever omhoog en hollen weer naar beneden om in het water te plonzen. Ze gieren van het lachen.
Er is een oud klooster dat ik wil zien. Er moeten hele mooie schilderingen aan de binnenkant zijn. Alleen mag je er niet in. Minor detail. De buitenkant is ook mooi. Maar de monniken en kinderen boeien me meer. Ik lees in de gids dat dit klooster en vooral de huizen erom heen zijn voor hen die het niet kunnen betalen. Dat is mooi.
De volgende bestemming is een akelige plek. Het is een plek waar de Khmer gestationeerd was en waar veel mensen vermoord zijn. Zoals op de foto te zien is confronteren ze je daarmee.
Er zit ook een tempel achter met een grote Boeddha. Ik vraag aan de gids of je naar binnen mag. Dat mag alleen zonder schoenen. Zal ik dat doen met sokken die ik al twee dagen aan heb (schone zitten natuurlijk in mijn rugzak die onderweg is)? Ik ga toch naar binnen. Het is groot, open en er spelen alleen een paar kinderen. De kinderen komen naar me toe met een aangestoken wierookstokje. In m'n westerse gereserveerdheid en zuinigheid wil ik er eerst niets mee. Ze willen dan vast ook geld. En de balonnen die ik voor dit soort momenten mee had willen nemen ben ik vergeten. Ik doe het toch. In gebarentaal leggen ze me uit wat ik er mee moet en hoe ik dan moet knielen en buigen voor Boeddha. Ik moet vooral ook meekijken hoe de monniken aan het koken zijn en ze geven met het gevoel het jammer te vinden dat ik weg ga. Vanmiddag ga ik over het Boeddisme lezen, zodat ik het beter begrijp.
Ik wil eigenlijk naar het Tonlé Sap meer. Er wonen hele groepen mensen op het meer en in de rivier. Er moet volop bedrijvigheid zijn. De toch naar de volgende bestemming zou ik eerst per boot maken. Dan zou ik het allemaal zien. De boottocht wordt me sterk afgeraden in deze tijd van het jaar. De boot loopt dan vaak vast en je doet er op die manier (als ze de toch afmaken) 10 tot 12 uur over (met de auto 3 uur). Als vervoer naar de volgende locatie moet ik er dus vanaf zien.
De Tuk Tuk chauffeur vindt het alleen voor nu te ver en neemt me mee naar een museum over Cambodja. Eigenlijk een soort Madurodam en dan groter. Best leuk. Zo weet ik wat ik kan verwachten onderweg en kan ik het plaatsen.
Morgen staan de tempels van Angkor Wat op het programma. Die van Lara Kroft in Tomb Raider wil ik zeker weer zien!
Als je alleen bent heb je alle tijd voor de reisgids. Van voor naar achter. En van achter weer naar voor. Ik had een aantal dingen uitgezocht die ik wilde zien. Nog niet te veel want de temperatuur en de luchtvochtigheid mogen rustig wennen. Het fietsen gisteren was leuk, maar na 6 keer de ketting er opnieuw opleggen was ik er wel een klein beetje klaar mee. Vandaag dus met de Tuk Tuk. Het heerlijke is dat ze niet hard gaan, dus je kan rustig om je heen kijken en je krijgt een aangenaam windje door het beetje snelheid.
De reisgids vertelde me dat Psar Chas (The Old Market) niet zo toeristisch was. Nou dat klopt. Als je de eerste 100 standjes met kleding voor toeristen voorbij bent. Dan is het ook wel heel mooi. Vrouwtjes die met hun benen gekruisd midden in hun stand zitten en bezig zijn met de groente of het fruit. Ze maken het schoon of leggen het netjes neer. Het krioelt van de locals. Het valt op hoeveel mensen een glimlach op hun gezicht hebben. Daarna moet ik wel even naar buiten. Er ligt namelijk ook veel vlees. Gewoon op tafel in standjes. Hoezo koeling? Hoezo afschermen voor vliegen? Niemand lijkt het iets te deren. Ik vind het stinken en wandel verder.
Buiten even bijkomen op een bruggetje. Er wordt, zo het lijkt ongestructureerd gras 'gemaaid'. Twee mannen met een kapmes die in de oever van de rivier Siem Reap het gras neerhalen. Vrouwen met kinderen kijken toe. Aan de andere kant spelen kinderen in hun blootje in het water. Ze lijken onvermoeibaar en blijven eruit klimmen, rennen de oever omhoog en hollen weer naar beneden om in het water te plonzen. Ze gieren van het lachen.Er is een oud klooster dat ik wil zien. Er moeten hele mooie schilderingen aan de binnenkant zijn. Alleen mag je er niet in. Minor detail. De buitenkant is ook mooi. Maar de monniken en kinderen boeien me meer. Ik lees in de gids dat dit klooster en vooral de huizen erom heen zijn voor hen die het niet kunnen betalen. Dat is mooi.
De volgende bestemming is een akelige plek. Het is een plek waar de Khmer gestationeerd was en waar veel mensen vermoord zijn. Zoals op de foto te zien is confronteren ze je daarmee.Er zit ook een tempel achter met een grote Boeddha. Ik vraag aan de gids of je naar binnen mag. Dat mag alleen zonder schoenen. Zal ik dat doen met sokken die ik al twee dagen aan heb (schone zitten natuurlijk in mijn rugzak die onderweg is)? Ik ga toch naar binnen. Het is groot, open en er spelen alleen een paar kinderen. De kinderen komen naar me toe met een aangestoken wierookstokje. In m'n westerse gereserveerdheid en zuinigheid wil ik er eerst niets mee. Ze willen dan vast ook geld. En de balonnen die ik voor dit soort momenten mee had willen nemen ben ik vergeten. Ik doe het toch. In gebarentaal leggen ze me uit wat ik er mee moet en hoe ik dan moet knielen en buigen voor Boeddha. Ik moet vooral ook meekijken hoe de monniken aan het koken zijn en ze geven met het gevoel het jammer te vinden dat ik weg ga. Vanmiddag ga ik over het Boeddisme lezen, zodat ik het beter begrijp.
Ik wil eigenlijk naar het Tonlé Sap meer. Er wonen hele groepen mensen op het meer en in de rivier. Er moet volop bedrijvigheid zijn. De toch naar de volgende bestemming zou ik eerst per boot maken. Dan zou ik het allemaal zien. De boottocht wordt me sterk afgeraden in deze tijd van het jaar. De boot loopt dan vaak vast en je doet er op die manier (als ze de toch afmaken) 10 tot 12 uur over (met de auto 3 uur). Als vervoer naar de volgende locatie moet ik er dus vanaf zien.
De Tuk Tuk chauffeur vindt het alleen voor nu te ver en neemt me mee naar een museum over Cambodja. Eigenlijk een soort Madurodam en dan groter. Best leuk. Zo weet ik wat ik kan verwachten onderweg en kan ik het plaatsen.
Morgen staan de tempels van Angkor Wat op het programma. Die van Lara Kroft in Tomb Raider wil ik zeker weer zien!
Comments
Post a Comment