Gezellig avond

Poeh even wennen aan de plek waar ik nu terecht ben gekomen. In gedachten terug gaan naar gisteren is een fijne oplossing.

Tijdens het ontbijt raak ik aan de praat met Tarnia. Een Australisch meisje. We spreken af aan het eind van de dag om een boottochtje over de Mekong te maken. Een goed vooruitzicht om dat samen te doen.

Er zit een koffie tentje vlakbij het hotel. Ik heb zo’n zin in lekkere koffie. Het liefst in een fijne omgeving. Dat heeft het hotel ook, maar die koffie viel gisteren een beetje tegen. Nu is het heerlijk. Iedereen zit te lezen of zachtjes te praten. Buiten is er veel schaduw. Het is een fijne plek om te bedenken hoe mijn dag eruit gaat zien. Ik maak een lijstje met dingen die ik wil zien. Dat maakt het makkelijker voor de tuk-tuk chauffeur.
Nadat ik op de bovenste verdieping van een warenhuis over de stad heen heb gekeken (dan pas zie je hoe groot het is) slaat lichte onrust toe. Er staan wel 50 tuk-tuk’s. Ik ben vergeten om mijn chauffeur goed te bestuderen. Ze lijken allemaal op elkaar. Mijn tuk-tuk had zilverkleurige armleuningen. Moet een eitje zijn. Maar er zijn er minimaal tien met dezelfde armleuningen. Mijn chauffeur is oplettend en wappert met mijn lijstje. Okay. Beter kijken hoe hij eruit ziet.

Een mooie plek is het park van waaruit Phnom Penh ooit opgericht is. Het is opgericht door een vrouw die volop vereerd wordt. De pagode staat in de steigers. Mensen zitten rustig op bankjes. Er wordt geschaakt door oude mannetje. En... er zijn aapjes. Ze komen gelukkig niet naar je toe, maar blijven rustig zitten peuzelen van Lotus vruchten. Van aapjes kan ik nooit genoeg krijgen.
Lang rijden we rond door de stad. Ik vind het heerlijk. Ik kan rustig om me heen kijken. Phnom Penh doop ik de stad van de tegenstellingen. Sommige mensen zijn te rijk. Ze hebben beveiliging voor de hoge hekken om hun huis en rijden in Mercedes of Porsche. En dan is er de enorme materiële armoede. Oude vrouwtjes die niet zo stevig meer op hun benen lijken te staan. Ze trekken enorme karren met afval of koopwaar. Een verfrissende duik in het zwembad is een welkome afsluiting van mijn dagprogramma.

Op naar het bootje dat ons een prachtige zonsondergang gaat bieden. Want dat staat vast dat de zon achter het Royal Palace gaat zakken en dat wij dat gaan zien. Het is helemaal helder, dus het kan niet misgaan. Kleine correctie. Los van het feit dat ons bootje vooral langs stinkende vrachtschepen vaart gaat de zon bijna nooit aan de horizon onder. Ook dit keer niet. Er hangt een hoge laag bewolking boven de horizon. Voor het eerst wil iemand ons ook een beetje afzetten. Maar aangezien hij anderhalve kop kleiner is durft hij er denk ik toch niet zo'n punt van te maken.


Na het eten zijn Tarnia en ik in een wijnbarretje in de straat neergestreken en zitten heerlijk te kletsen. Ik wordt aangesproken in het Engels met een Duits accent. Het stel dat ik in Battambang tegen kwam bij het kijken naar de vleermuizen heeft ook besloten om hier een wijntje te drinken. It's a small world after all. Uiteindelijk is het wat laat om naar bed te gaan, maar het was een heerlijke dag en een gezellige avond.

M'n hoofd herinnert me vandaag goed aan hoe gezellig het gisteren was. Zelfs op de hobbelige weg waar we over rijden val ik toch een beetje in slaap. Ik wilde naar minder toeristische plekken. Ik had er niet bij stil gestaan dat ik dan in een soort gevangenis terecht zou komen dat dienst doet als hotel. Ik vind het een vreselijke plek. Het voorstel van de gids om vanmiddag al het water op te gaan om de dolfijnen te zien, zodat we vroeg naar Mondulkiri kunnen vertrekken morgen omarm ik daarom direct.