1.000 dingen op 1 dag

Gelukkig ik ben niet te laat. De vissers zijn nog druk in de weer met de Chinese visnetten. Ik ben nieuwsgierig hoe het werkt. Ik kom langzaam dichterbij en wil net op de rand van een kano gaan zitten als een van de vissers me ziet en vrolijk uitnodigt om te komen kijken. Bang dat ik in de weg zal lopen ga ik in een hoekje staan. De mannen werken in een hoog tempo en rennen op en neer. Elke paar minuten de vangst binnenhalend. Het systeem is eenvoudig en effectief. Met een grote hefboom laten ze een net in het water dat ze met vier man daarna weer ophalen, snel de vis eruit en het net gaat het water weer in. Ik help om het net op te halen. Best zwaar werk. En dan doe ik het maar een keer... Veel respect voor deze mannen!

Terug aan de kade raak ik aan de praat met een Indiase arts. Hij wil me leren hoe de Ayurveda therapie werkt met bijbehorende meditatie. Het klinkt aantrekkelijk, want ik ben vreselijk benieuwd. Zijn filosofie over dat er geen geld voor gevraagd mag worden omdat iedereen in de wereld dit kan en zou moeten toepassen om zich beter te voelen, klinkt heel nobel. Ik vraag twijfelend waar hij dit zou willen doen. Alsof het heel normaal is, zou dat at my place zijn. Hij heeft een dag vrij van zijn extra curriculaire programma in Kochin en dus geen ruimte hier (ik zit niet in Kochin). En wat moet ik dan aan? It's a full body massage, so you just put a towel over your body. Ik leg uit dat ik me daar niet zo gemakkelijk bij voel en vraag of hij zich dat kan voorstellen. Hij is op z'n zachtst gezegd wat verbaast. En roept bijna radeloos uit 'But I'm your brother!'. Shit. Ik wilde hem niet kwetsen. Misschien is het mijn westerse wantrouwen.
We gaan koffie drinken en ik geef aan dat ik er even na moet denken. Bij de cappuccino op de menu kaart staat 'be patient, quality takes time'. Gelukkig wordt de gember limonade eerst gebracht en de koffie was het wachten zeker waard. Het geeft me tijd om na te denken. Wiebelend op het bankje, bang om goed bedoelde intenties toch verkeerd te interpreteren, geef uiteindelijk aan dat ik me er toch niet makkelijk bij voel. Hij reageert relaxed en snapt het ook als ik graag alleen m'n dag verder doorbreng. Jeez, wat een opluchting. Goede beslissing.

Een vriend zei tegen me toen ik twijfelde of ik wel genoeg avontuur mee zou maken 'just turn left where everyone else turns right'. Het was het thema van de dag en wie weet van de vakantie. Zo kwam ik bij een man die iets met olie deed, het enthousiast uitlegde en ik deed of ik het begreep. Een thee verpakkingsbedrijfje waar giechelende vrouwen graag op de foto wilden en nog een foto en nog een. Kinderen met hun, denk ik, grootvaders. Het oudste meisje zit op school. Ik geef haar een pen waarmee ze dolgelukkig naar huis holt. Ze roept haar vader en houdt trots haar pen omhoog. En ik strijk neer op een veldje kijkend naar een cricket training. Een heerlijke middag.

Hongerig loop ik een eettentje in. Trek m'n benen op en pak m'n boek. Nippend van een lime soda kom ik bij van de indrukken. Het eten laat even op zich wachten, maar is heerlijk! Wow! Citroen rijst met gember-honing kip. Toen het op tafel gezet werd dacht ik dat ik het nooit allemaal op zou eten, bedenk ik als ik het bakje leeg schraap.

Het Zweedse meisje dat tijdens mijn lunch naast me komt zitten kom ik later weer tegen. Ik staar omhoog. Ingespannen kijk ik naar een hoge boom. Ik hoor toch echt weer die grappige vogel. Ik wil weten hoe hij eruit ziet. Ik knijp m'n ogen nog verder samen en schrik me een hoedje als ik ineens iemand 'hi' hoor zeggen. Ik leg t verhaal van de vogel uit. Ze kijkt omhoog en zegt droog 'you're not going to see it, as it is dark anyhow'. Klopt. We gaan eten en pikken onderweg nog een Indaas-Amerikaanse strateeg van Ogilvy op.

What a day!